Czy wyobrażacie sobie świat, w którym nie wiedzielibyście jak nazwać małego robaczka, który właśnie zadomowił się na waszej nodze lub świat, w którym nie wiedzielibyście do czego służy to czy tamto urządzenie? Wiedza sprawia, że nasza rzeczywistość jest nie tylko bogatsza, ale również zwiększa naszą świadomość samych siebie oraz potrzeb innych ludzi, zwierząt czy w końcu środowiska, w którym przyszło nam mieszkać. Nauka odgrywa ogromną rolę w życiu człowieka, a ciężar odpowiedzialności za edukację dzieci, a później młodych ludzi wzięli na swoje barki między innymi nauczyciele. Praca w szkolnictwie nie jest łatwa, jednakże jeśli poświęci się jej wystarczająco dużo energii i serca, może przynieść nieocenione rezultaty i prawdziwą satysfakcję nie tylko nauczycielom, ale również uczniom.

W wielu polskich szkołach system jest przestarzały, niewydajny oraz oparty głównie na zdobywaniu wiedzy teoretycznej, a niestety nie tej praktycznej. Dlatego od zawsze fascynowały mnie placówki wprowadzające innowacje pedagogiczne, w których uczniowie nie są tylko biernymi odbiorcami, ale również aktywnymi uczestnikami procesu uczenia się i nauczania. W ten sposób natknęłam się na wspaniałą nauczycielkę – Kimberlie Harris, która robi to, co kocha i robi to bardzo dobrze. Zyskała popularność i uznanie dzięki projektom związanym z ochroną zagrożonych gatunków, w które umiejętnie zaangażowała swoich podopiecznych. Mam nadzieję, że ta rozmowa pokaże wam jak dobra szkoła może wykorzystać potencjał uczniów i jakie projekty można by wdrożyć na naszym własnym podwórku.

Passion Piece: Czy mogłabyś powiedzieć moim czytelnikom kilka słów o sobie?

Kimberlie: Witam wszystkich, nazywam się dr Kimberlie Harris i prowadzę zajęcia sztuki czytania oraz pisania dla utalentowanych uczniów w trzech szkołach podstawowych. Nauczam od 14 lat. Jestem również założycielką PHraseD, LLC, serwisu zajmującego się usługami związanymi z profesjonalnym pisaniem i edytowaniem tekstów.

Passion Piece: Urodziłaś się na Jamajce. Dlaczego zdecydowałaś się przeprowadzić do Ameryki?

Kimberlie: Uwielbiam swój rodziny kraj, którym jest Jamajka, natomiast do Stanów Zjednoczonych przeprowadziłam się z powodu stypendium, które uzyskałam w czasie studiów licencjackich.

Passion Piece: Jak rozpoczęłaś swoją nauczycielską karierę? Czy było to powołanie, za którym od zawsze chciałaś podążać?

Kimberlie: Tak właściwie, to bardzo chciałam uciec od nauczania. Moja rodzina może poszczycić się długą historią zaangażowania w edukację, i dlatego właśnie przyrzekłam sobie, że nigdy nie zostanę nauczycielem. Zanim zajęłam się na dobre uczeniem w szkole, pracowałam w marketingu i promocji, ale czułam, że czegoś mi brakowało. Wtedy zdecydowałam się ukończyć alternatywny nauczycielski program certyfikacji, aby uzyskać uprawnienia do nauczania. Teraz, patrząc w przeszłość, mogę stwierdzić, że było mi to przeznaczone, ponieważ wpajam dzieciom miłość do czytania i pisania, co przynosi mi wiele radości!

Passion Piece: Jakie cechy powinien mieć dobry nauczyciel? Co jest dla ciebie najważniejsze?

Kimberlie: Dobry nauczyciel uwielbia zdobywać i dzielić się wiedzą z innymi. Dodatkowo powinien kochać swoje dzieci lub innymi słowy uczniów. Każde dziecko, które kiedykolwiek uczyłam, było moim dzieckiem. Postrzegam i traktuję je w ten właśnie sposób. Kocham każde z nich i pragnę zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby ofiarować im jak najlepsze doświadczenia związane z uczeniem się i ze szkołą. Są częścią mojej rodziny.

Passion Piece: Stałaś się dość sławna z powodu projektu, którego się podjęłaś. Czy mogłabyś nam go pokrótce opisać?

Kimberlie: Obecnie jestem nauczycielem roku Wydziału Ochrony Zasobów Naturalnych w Georgii. Zyskałam ten tytuł dzięki ubieganiu się o dotację na pracę związaną z ochroną środowiska w stanie Georgia. Wraz z uczniami zajęliśmy się poznawaniem zagrożonych gatunków zwierząt zamieszkujących tereny Georgii i zdecydowaliśmy się zrobić coś, aby pomóc jednemu z nich w ramach naszego projektu. Wybraliśmy nietoperze Indiana, ponieważ są one w poważny sposób zagrożone, z powodu choroby nazywanej syndromem białego nosa, który dotyka zimujące nietoperze, a jest wywołany przez pewien rodzaj grzyba. Wykorzystaliśmy pieniądze z przyznanej nam dotacji na wybudowanie siedliska nietoperzy w kampusie naszego centrum dla utalentowanych uczniów. Stworzone przez nas środowisko życia dla nietoperzy zawiera dwa specjalne domki (jeden przystosowany dla normalnych kolonii nietoperzy, a drugi dla małych nietoperzy, które wymagają karmienia) i ponad 10 rodzimych gatunków roślin, które przyciągają wszelkie rodzaje owadów, które nietoperze lubią jeść, na przykład komary, muchy, pszczoły i inne.

Passion Piece: Czy twoi uczniowie chętnie wzięli udział w takim przedsięwzięciu? Czy samodzielnie wybrali zagrożony gatunek?

Kimberlie: Tak, byli super podekscytowani, nigdy wcześniej w nic aż tak bardzo się nie zaangażowali. Dzieci uwielbiają uczyć się przez wykonywanie różnych czynności, a ten projekt jest świadectwem tego poglądu. Początkowo wybrałam 15 zagrożonych gatunków zwierząt w Georgii, o których uczyliśmy się z raportu opublikowanego dla tego stanu. Następnie, każdy uczeń wybrał jedno z 15 zwierząt, o którym się samodzielnie uczył, tak aby stać się ekspertem w danym temacie. Wreszcie, już jako grupa, wybraliśmy jeden gatunek, któremu tak właściwie mogliśmy pomóc.

Passion Piece: Jak wyglądała ich praca nad tym projektem?

Kimberlie: Znacznie przekroczyli moje oczekiwania! Musieli przeprowadzić szeroko zakrojone badania nad 15 zagrożonymi gatunkami zwierząt w naszym stanie. Po zgłębieniu tego tematu, musieli stworzyć produkty, aby nauczyć innych o zagrożonym gatunku, który samodzielnie wybrali. Stworzyli prezentacje w Google Slide, dioramy, wideo, broszury, plakaty, piosenki, wymieniając tylko kilka. Następnie pisali perswazyjne sprawozdania, próbując przekonać innych do wspierania ochrony zagrożonego gatunku, który wybrali. Zakończywszy pracę indywidualną, zawężaliśmy nasze wysiłki do nietoperza Indiana. Po dokonaniu tego wyboru, wszyscy staliśmy się ekspertami w dziedzinie nietoperzy Indiana. Musieliśmy dowiedzieć się jak stworzyć siedlisko dla tych właśnie zwierząt, poprzez szukanie informacji jak skonstruować domek dla nietoperzy, a w tym gdzie go zlokalizować tak, aby je przyciągał, na jaki kolor pomalować naszą konstrukcję, jakiego rodzaju sprzęt do montażu będzie potrzebny oraz oszacować poprawną wysokość słupków. Zgłębianie tego tematu zajęło nam kilka tygodni. Musieliśmy również sprawdzić jakie rośliny najlepiej sprawdzą się w naszym siedlisku dla nietoperzy, a do tego znów musieliśmy stać się ekspertami w tej dziedzinie, aby zapewnić im przetrwanie tak, aby mogły przyciągać owady dla naszych przyszłych podopiecznych. Można więc powiedzieć, że moi uczniowie nie tylko nauczyli się pewnych rzeczy, ale musieli także wprowadzić je w życie. Moi uczniowie naprawili skrzynki na rośliny i wybudowali domki dla nietoperzy z użyciem narzędzi z napędem elektrycznym (z bezpośrednimi instrukcjami i pod nadzorem). Pomalowali domy, wykopali dołki w nieugiętej glinie Georgii, zasadzili i opiekowali się naszymi roślinami, a oprócz tego ciągle analizowaliśmy i poddawaliśmy kolejnej ocenie uzyskane dane, aby sprawdzić czy nasze siedlisko dla nietoperzy wymagało nowych modyfikacji.

Passion Piece: Jakie były rezultaty? Czy takiego typu akcje mogą być wprowadzone na większą skalę, aby chronić więcej zagrożonych gatunków nie tylko w USA, ale również na całym świecie?

Kimberlie: Na chwilę obecną nasze siedlisko jest gotowe, dlatego jesteśmy teraz w fazie oczekiwania. Mamy nadzieję, że zostaniemy odnalezieni przez wysiedlone nietoperze. Moi uczniowie zostali upoważnieni, aby uczyć się i działać samodzielnie. Teraz rozumieją, że mogą zrobić wszystko, co tylko zdecydują się przedsięwziąć i wierzę, że teraz troszczą się bardziej o ochronę środowiska w naszym świecie. Tak, zdecydowanie zachęciłabym innych do tworzenia własnych siedlisk dla nietoperzy, jak również do pracy nad własnymi projektami związanymi z ochroną środowiska. Wielu ludzi posiada na strychach nietoperze, ponieważ te zwierzęta nie potrafią odnaleźć bardziej odpowiedniego środowiska do życia. Jeżeli wybudujecie domek dla takich nietoperzy, to one się do niego przeniosą i przestaną mieszkać pod waszym dachem. Jednakże, przed wybudowaniem domku dla nietoperzy, musicie dokładnie zgłębić wymagania dla waszej okolicy, takie jak kolor na jaki należy pomalować konstrukcję opierając się na klimacie i tak dalej.

Passion Piece: Czy państwo wspiera tego typu akcje w szkołach? Jakie wymagania należy spełnić, aby otrzymać odpowiednią dotację?

Kimberlie: Tak, nasze państwo wspiera innowację w nauczaniu. Mam ogromne szczęście nauczać w szkole certyfikowanej STEM, dlatego w większości uczymy poprzez nauki przyrodnicze, technologię, inżynierię i matematykę. Nasi uczniowie są zaangażowani w praktyczne i samodzielnie generowane projekty, które są dla nich istotne, a także dla naszej społeczności. Aby uzyskać dotację, musicie zaznajomić się z organizacjami w waszej okolicy, które wspierają takie edukacyjne inicjatywy. Musicie być także chętni, by zainwestować wasz czas i energię w ubieganie się o taką dotację, ale wydaje mi się, że korzyści z niej wypływające sprawiają, że jest ona warta zachodu.

Passion Piece: Jakie są zalety przeprowadzania tego typu projektów? Co zyskują uczniowie poprzez branie w nich udziału?

Kimberlie: Moi uczniowie stali się badaczami ekspertami. Byli nauczycielami w wielu aspektach tego projektu. Przypominali mi o rzeczach, o których zapomniałam lub zadawali dociekliwe pytania, aby rozwiązać pewne problemy. Zyskali edukacyjne doświadczenia, które nie mogły być tak po prostu nauczone. Jestem zwolenniczką uczenia się poprzez wykonywanie różnych czynności i jestem pewna, że utrzymają tą wiedzę, którą uzyskali w ten właśnie sposób, podczas gdy w wielu innych przypadkach zapominają materiał, którym się z nimi podzieliliśmy.

Passion Piece: Czy pasjonuje cię coś jeszcze poza nauczaniem?

Kimberlie: Poza nauczaniem kocham swoją rodzinę, gotowanie, ćwiczenie i pisanie. Moja pasja dla pisania jest powodem, dla którego początkiem tego roku, założyłam PHraseD, LLC. Uwielbiam pomagać innym, którzy zmagają się z pisaniem i mają kilku klientów potrzebujących freelancerów, którzy napisaliby dla nich teksty. Pracuję również nad publikacją pewnych projektów związanych z moim twórczym pisaniem.

Passion Piece: Gdzie widzisz siebie w najbliższej przyszłości? Czy zaskoczysz nas jakimiś nowymi pomysłami?

Kimberlie: Chcę dalej kochać i uczyć moje dzieci. Moje życie zyskało na wartości dzięki ich obecności i jestem zaszczycona byciem ich nauczycielem. Mam nadzieję stać się wkrótce publikowanym autorem i dzielić się moimi opowiadaniami z dziećmi poza murami mojej klasy. Jeżeli chodzi o niespodzianki, to ze mną nigdy nie da się niczego przewidzieć. Uwielbiam ciągle się rozwijać, więc kto wie, może będzie to następna inicjatywa uczniów, do której mnie przekonają.

Passion Piece: Jakim mottem chciałabyś podzielić się z moimi czytelnikami?

Kimberlie: Osobiste motto, które rozwinęłam, i którym postanowiłam żyć, brzmi następująco: „Spraw, aby twoja strefa dyskomfortu stała się twoją nową strefą komfortu”. Zawsze stawiaj sobie wyzwania tak, aby się uczyć i w pewien sposób wzrastać, a także czuj się niekomfortowo w czasie tego procesu. Myślę, że to byłoby naprawdę świetne motto dla wszystkich twoich czytelników. Dziękuję ci bardzo za zaproszenie mnie do tego wywiadu. Nie krępuj się i sprawdzaj nas od czasu do czasu, aby przekonać się czy nasze siedlisko zyskało nowych mieszkańców!

Passion Piece: Dziękuję ci bardzo za tą wspaniałą rozmowę i będę czekać z niecierpliwością na wszelkie nowinki związane z waszym projektem! Mam nadzieję, że nietoperze Indiana wkrótce odkryją to wspaniałe siedlisko, które dla nich stworzyliście.

Szkoła nie musi kojarzyć się z nudą i długimi godzinami spędzonymi w klasie słuchając biernie nauczyciela. Oby w przyszłości możliwe było wprowadzanie większej ilości innowacji pedagogicznych tak, aby uczniowie mogli uczyć się tego, co ich naprawdę interesuje, w sposób który zapewni im długotrwałą wiedzę oraz praktyczne umiejętności. A wy w jakim projekcie chcielibyście wziąć udział?

Do usłyszenia!

Wasza,

Passion Piece

Photos by: Kimberlie Harris