Czym jest szczęście? Czy można je zmierzyć, a może wyznaczyć jego rozsądne granice? Pewnie będąc dziećmi wierzyliście w to, że zostaniecie wspaniałymi wynalazcami czy aktorkami pozującymi do zdjęć na czerwonym dywanie … pewnie niektórym z was się to udało, ale znaczna większość, gdzieś po drodze, zapomniała o swoich pragnieniach i dziecięcych marzeniach. Co sprawiło, że tak łatwo je porzuciliśmy? Dorastanie, okoliczności losu czy brak wiary w siebie? Przyczyn takiego stanu rzeczy jest naprawdę wiele i pewne jest to, że rezygnując z marzeń, rezygnujemy po części z siebie samych. Możemy nie być tego świadomymi przez lata, ale w pewnym, totalnie nieoczekiwanym momencie to do nas wróci, zupełnie jak bumerang. Czy będziemy wtedy potrafili powiedzieć dlaczego zrezygnowaliśmy z tego, co kiedyś było, a może wciąż jest dla nas ważne?
Źle pokierowane ścieżki życiowe mogą być zawsze zmienione, niestety wielu z nas o tym zapomina lub po prostu boi się wziąć taką możliwość pod uwagę. Dlaczego tak się dzieje? Lubimy to co znane, to co możemy przewidzieć i to co daje nam relatywną stabilizację w życiu. Ale czy na pewno znany wróg jest lepszym od tego nowego? Strach ma niestety wielkie oczy i jest to jeden z wielu aspektów, nad którymi warto pracować, aby osiągać w życiu o wiele więcej niż tylko marne minimum.
Teraz pewnie myślicie, że się mądrzę i piszę coś, co łatwo się opchnie. Otóż, ja też uwielbiam stabilizację i ja też obawiam się nowego. Będąc nastolatką nie miałam sprecyzowanych marzeń, myślałam że wystarczy skończyć studia i dostać pracę, żeby być relatywnie szczęśliwą … no i może pomiędzy nauką a pracą dobrze byłoby założyć rodzinę i urodzić dzieci.
No więc to co mi się udało, to ukończenie studiów i znalezienie pracy … szybko jednak zauważyłam, że każda osoba w miarę rozumna – której nie wystarczy w życiu tylko jedzenie i picie, a może od czasu do czasu załatwienie potrzeb fizjologicznych – ma potrzebę rozwoju w kierunku, który ją pasjonuje oraz sprawia jej przyjemność.
W moim przypadku okazało się, że uwielbiam pisać i mogłabym robić to zupełnie pełno etatowo, bo sprawia mi ono ogromną frajdę. Dodatkowo, dzięki niekoniecznie dobrze wybranym studiom, poznałam język angielski w stopniu wystarczającym do pisania tekstów dla szerszej publiczności, bo przecież językiem angielskim posługują się miliony ludzi na świecie niezależnie od tego, gdzie żyją i pracują. Dzięki temu, że zaczęłam robić coś co lubię i coś co mnie pasjonuje, zaczęłam również bardziej dbać o siebie, bo przecież o to tu chodzi – w pierwszej kolejności musimy lubić i szanować siebie, aby inni również nas lubili i szanowali. Otóż, nie uwierzycie … ale dzięki zmianie nastawienia wewnętrznego do siebie oraz poprawienia swojego wyglądu (nie mam tu na myśli ostrzykiwania każdego możliwego skrawka mojego ciała i określania tego mianem diety buraczanej…) ludzie postrzygają mnie lepiej i są chętniejsi do tego, żeby mnie poznać oraz spędzić ze mną miło czas.
Świetnym sposobem na poznawanie nowych i inspirujących ludzi jest przeprowadzanie z nimi wywiadów. Każda taka rozmowa sprawia, że chce mi się więcej i chce mi się bardziej … a moją ambicją jest to, aby to znani ludzie, i nie tylko, bili się kiedyś o to, abym o nich napisała. A tymczasem, w ciągu minionego roku, udało mi się polepszyć swój warsztat i sprawić, że więcej ludzi decyduje się na odwiedzenie mojej strony … co nie jest łatwe, nie mając wielkiego wsparcia z zewnątrz.
Robienie tego co lubię zaowocowało tym, że zaczęłam powoli osiągać więcej, a w szczególności w dziedzinach, które mnie interesują. Jestem pewniejsza siebie i inni postrzegają mnie jako taką. Dbam o swój wygląd i przyciągam uwagę. Częściej spotykam się z ludźmi, dzięki czemu zyskuję więcej motywacji do pracy nad sobą oraz nad swoim blogiem. Ludzie chętniej wyciągają do mnie rękę, bo widzą we mnie partnera do pracy. Powoli rozwijam się w tym, co kocham i nie ma dla mnie większego znaczenia co sądzą o tym inni – tak długo, jak ich krytyka nie jest konstruktywna. Warto pamiętać o tym, że nigdy nie będziemy wiedzieć wszystkiego i dobrze jest uczyć się od tych bardziej doświadczonych, bądź czerpać inspiracje od tych, którzy nam dobrze życzą i nas wspierają.
Pod koniec tego moralizatorskiego tekstu, chciałabym ci powiedzieć, że jesteś KIMŚ i cytując tekst jednego z utworów śpiewanych przez Rihannę – błyszcz jasno jak diament – dzięki temu ludzie cię pokochają i będą nie tylko chętniej poznawać ciebie, ale również to, co jest dla ciebie naprawdę istotne.
Pamiętaj o zadaniu sobie tych pytań przed snem:
- Czy jesteś szczęśliwy/szczęśliwa?
- Co możesz zrobić dla siebie, by być szczęśliwym/szczęśliwą? (jeżeli nie jesteś)
- Kiedy zaczniesz walczyć o siebie?
- Jak przekażesz innym to, czego się nauczyłeś/nauczyłaś?
Do usłyszenia!
Wasza,
Passion Piece
Photo by Zachary Nelson on Unsplash , Photo by Katrina on Unsplash, Photo by Gabriel Kiener on Unsplash,Photo by A L L E F . V I N I C I U S Δ on Unsplash, Photo by Alan Hurt Jr. on Unsplash
This is good! We have to make it our right to be happy and do something about it.
I try to always be happy. I find being unhappy is too draining. I think someone always has something they can be grateful for.
meeting and interviewing new people I always enjoy! I find it as a learning process on both sides that can be very inspiring!
Currently happy and hopefully most of the people do as well. I hope they understand that that feeling is not permanent. It'll pass so continue fighting!
Yes this topic is everything to me! A persons happiness and quality of life means everything and can influence everything
This is a pretty inspiring post to read. I guess everybody has the right to be happy. I can relate to all of this.
I think that society is teaches us to be unhappy, once we grow up. I love surrounding myself with inspiring people and going to different creative events. I find the inspiration I get from there motivating me towards new dreams that make me happy.
Happiness is also, very much of a conscious decision! Loved your article!
I really enjoyed reading your post. It really puts things in perspective. Those questions you suggested we ask ourselves at the end of the day are powerful.
Such a motivating and positive post. I always stay happy and don't think about negativity surrounding me.
such an inspirational post! find happiness!
I never took writing seriously. I used to just spread out my thoughts and messages once in a while. People requested me to start writing and I did only 2 or 3 posts a year on social media and then blog. Recently I started being serious about it. I am loving writing now and it is a good way to interact with people.
I love this, it was like a pep talk I needed to hear. Kudos to you for finding your passion and pursuing a path that makes you the happiest.
I love reading about people who do what they love. I aspire the same ability - writing is a passion and I love it.
Happiness is different for each person. What works for one person may not work for the next person.
Honestly I love being happy no one wants to be or be Aron d a negative nancy. It’s all about what you put out into the world.
Having a positive outlook will instill happiness for sure. I tried this myself and I try to stay happy always
Being a positive person and always focusing on the light is always important. Very heartfelt. xo ~ Sheree
I think that happiness is a choice and we become truly happy with our selves if we learn to accept that there are some things we cannot change, and that's okay. :) I try to shine bright like a diamond everyday, even if life can get a little bit hard sometimes. :)
We are all product of happiness, so it is illogical to think that we happiness is a right. We all have it in our being, sometimes we just forget we have it all.